Λάβαμε στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο και αναδημοσιεύουμε αυτούσιο το κείμενο-παρουσίαση των
Malavetas Antifa Ultras, των αντιφασιστών οπαδών Ολυμπιακού Βόλου.
Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος απ'τη μέρα που αποφασίσαμε να περάσουμε απ'τα λόγια στην πράξη. Βλέποντας την κερκίδα στην οποία μεγαλώσαμε να γίνεται χώρος προπαγάνδας φασιστικών και ρατσιστικών ιδεών αποφασίσαμε να αντιδράσουμε. Δημιουργήσαμε μια συλλογικότητα η οποία χτίστηκε γύρω από ένα πράγμα και μόνο, την αγάπη μας για το ποδόσφαιρο και τον Ολυμπιακό Βόλου .
Βραχίονας αυτής της συλλογικότητας αποτελεί η συνέλευση στην οποία εκτός από τα προφανή αντιφασιστικά χαρακτηριστικά που θέτουμε, έχουμε ως στόχο την περαιτέρω αυτοοργάνωση των οπαδών, όπου αντιιεραρχικά και μέσα από μαζική συμμετοχή αποφασίζουμε από κοινού για τα προβλήματα που μας απασχολούν χωρίς σεξιστικές και ματσό συμπεριφορές ,χωρίς προέδρους και ΔΣ.. Μέσα από ατελείωτες κουβέντες και καυγάδες καταφέραμε να θέσουμε τις βάσεις και τους στόχους του εγχειρήματος οι οποίες έγιναν γνωστές μέσα απ'τη διήμερη εκδήλωση που διοργανώσαμε στις 10-11/5 αλλά για όσους δεν ήρθαν ας τις ξαναθυμηθούμε:
1)είμαστε ενάντια σε κάθε φασιστική και ρατσιστική συμπεριφορά μέσα ή έξω απ'το γήπεδο 2)δεν θέλουμε καμία σχέση με μπάτσους,ασφαλίτες,ρουφιάνους,μπράβους 3)βλέπουμε το ποδόσφαιρο πιο ρομαντικά, πιο αγνά μακριά απ'την εμπορευματοποίησή του 4)παλεύουμε για την αυτονομία μας αποφεύγοντας κάθε είδους σχέσεις (εξάρτησης-εκβιασμών) από την ΠΑΕ 5)παλεύουμε για μια κερκίδα του Ολ. Βόλου με συνείδηση και χρώματα που θα παίρνει θέση για τα ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα μιας και αποτελούμε ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας.
Ο βασικός στόχος επετεύχθη και δεν ήταν άλλος απ'το σπάσιμο της σιωπής. Μιας σιωπής που επέτρεψε σε οπαδούς άλλων ομάδων να το παίξουν νταήδες και "αρχηγοί" μέσα στον σύνδεσμο και σε φασίστες (τους οποίους πρώτη φορά βλέπαμε στο γήπεδο και ας λέγαν ότι έρχονται χρόνια) να κάνουν προεκλογική καμπάνια υπέρ της χα. Και δεν σταθήκαμε μόνο στα προβλήματα της ομάδας αλλά πήραμε θέση σε κοινωνικά ζητήματα. Δεν σωπάσαμε όταν μπάτσοι μπουκάρανε στη Villa Amalias, έναν χώρο πολιτικής αντίστασης που πέρα από την πολιτική του προέκταση στέκεται αλληλέγγυος δίπλα στους καταπιεσμένους για πάνω από 18 χρόνια. Δεν σωπάσαμε όταν ανθρωποκυνηγητό της αστυνομίας κατέληξε με έναν μετανάστη νεκρό στις ράγες του τρένου ή όταν η θρασύτητα της αστυνομίας ξεπέρασε κάθε προηγούμενο με την δημοσίευση "πειραγμένων" φωτογραφιών ξυλοφορτωμένων 20χρονων, θέλοντας να μας εξοικειώσουν με εικόνες βασανισμένων στα κρατητήρια , ως κάτι απλό και καθημερινό, περνώντας το μήνυμα "μην τα βάζετε μαζί μας".Δεν σωπάσαμε όταν ο ρουπακιάς μαχαίρωνε στην καρδιά τον αντιφασίστα Παύλο Φύσσα .Έχουμε γνώμη και άποψη για όσα μας συμβαίνουν και οι φωνές μας δεν πρόκειται να σταματήσουν όσο κάποιοι παίζουν το παιχνίδι τους στις πλάτες μας.
Έτσι μέσα στο καλοκαίρι ξεκίνησαν οι πρώτες συζητήσεις για την ονομασία της συλλογικότητας. Η λύση ήρθε μέσα απ'την ίδια την ιστορία του συλλόγου.
Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο του Θανάση Κ. Βογιατζή με τίτλο «Όταν τους ίδωμεν όλους υπό το πέλμα μας…Όταν τους πατήσωμεν τελειωτικώς, θα ησυχάσωμεν…», σελ 405-407.
"...Σκληρή ήταν η μοίρα για την οικογένεια Μαλαβέτα. Αποτελούνταν από τους δύο γονείς και τέσσερα παιδια, τρία αγόρια και ένα κορίτσι. Τα δύο αδέρφια ο Νίκος και ο Πέτρος ήταν γνωστοί ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού Βόλου. Ο Νίκος το 1943 συνελήφθη για την αντιστασιακή του δράση από τους Ιταλούς και οι οποίοι αποφάσισαν να τον κρεμάσουν στην πλατεία Ελευθερίας . Την πρώτη και τη δεύτερη φορά το σχοινί της κρεμάλας κόπηκε και αντί να τον αφίσουν ελεύθερο όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις ο Ιταλός αξιωματικός τον πυροβόλησε εξ επαφής και τον σκότωσε. Ο Νίκος έπαιζε ως μέσα δεξιά στην τότε ομάδα του Ολυμπιακού Βόλου και ηταν γνωστός με το υποκοριστικό « ο Νικολάρας». Ο δέυτερος ο Πέτρος ήταν σέντερ φορ, ένας πολύ ψηλός παίχτης που ήταν δύσκολο να μαρκαριστεί στην περιοχή, όμορφος όπως λένε αυτοί που τον γνώριζαν και ιχθυοπώλης στο επάγγελμα, αφού διατηρούσε κατάστημα στα παλιά ψαράδικα. Συνελήφθη από την Ασφάλεια Βόλου στης 3 Ιουλίου 1949 και καταδικάσθηκε σε θάνατο.(…) Το τραγικό είναι ότι λίγο μετά την εκτέλεση στο Καζανάκι έφτασε ένα τζιπ του στρατού όπου επέβαινε ένας αξιωματικός και ο οποίος μετέφερε την απόφαση « για τη μη εκτέλεση του Πέτρου Μαλαβετα». Ο τρίτος αδερφός Μενέλαος , σύμφωνα με τις υπάρχουσες σήμερα μαρτυρίες σκοτώθηκε στο βουνό , αφού ήταν αντάρτης..."
Δίνοντας το όνομα της οικογένειας Μαλαβέτα στη συλλογικότητα θέλουμε να τιμήσουμε την αντιφασιστική τους δράση, και να προβάλλουμε τις αξίες που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του συλλόγου.
