Σπουδαία και σημαντική μέρα για το ελληνικό ποδόσφαιρο η χθεσινή. Μετά από διαφωνίες, κοντρίτσες, γκρίνιες, "και καλά" αντιδράσεις (βλ. αναστολή της προηγούμενης αγωνιστικής), τζαρτζαρίσματα για το ποιος θα "κάνει τελικά κουμάντο" στο ελληνικό ποδόσφαιρο, οργισμένες (sic!) ανακοινώσεις ένθεν και ένθεν... τελικά τα βρήκαν! Ολοι με όλους. Και το "μαρούλι" από τον ΟΠΑΠ θα πέσει, έστω και μειωμένο, και η σούπερ κλίκα συμφώνησε με την πολιτεία για το περιβόητο αυτοδιοίκητο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ετσι συνεχίζουμε γερά και δυνατά, ξεχνάμε τα όσα βαριά ακούστηκαν τις προηγούμενες μέρες (και αν είπαμε και μια κουβέντα παραπάνω, δεν χάθηκε και ο κόσμος) και αγκαζέ, επο, σούπερ κλίκα, πολιτεία, εεα δίνοντας πασούλες ο ένας στον άλλον (ενίοτε και κανά σκληρό τάκλιν, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε) συντασσόμαστε στον αγώνα για την προστασία, την εξυγίανση και την αναβάθμιση του ελληνικού ποδοσφαιρικού προϊόντος.
Υπάρχει το εξής ρητό (και απορία): όταν "πλακώνονται" οι ιπποπόταμοι, την πληρώνουν τα βατράχια;
ΥΓ. Εκεί στο μεγάλο νησί, όταν οι άγγλοι οπαδοί αποφασίζουν να τραγουδήσουν, αλλάζει αμέσως η όλη ατμόσφαιρα του γηπέδου, θέλεις να δυναμώσεις το volume στην τηλεόραση και ο Σωτηρακόπουλος να σιωπήσει για λίγο, για να γουστάρεις. Γιατί δεν το κάνουν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, μαζί με την σούπερ μπάλα που βλέπουμε, να τρελαινόμαστε και με την κερκίδα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου