"Ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού έκανε την ακόλουθη δήλωση:
Η αθλητική βία ξαναχτύπησε χτες την πόρτα μας. Ελάχιστοι ανεγκέφαλοι στον ποδοσφαιρικό αγώνα ΑΡΗΣ – ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ και στον αγώνα μπάσκετ ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ ήταν δυστυχώς αρκετοί για να απαξιώσουν ξανά τον αθλητισμό.
Τα περιστατικά βίας ήταν φέτος μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού, στο σύνολο των εκατοντάδων αγώνων που έχουν πραγματοποιηθεί στα πρωταθλήματα των ομαδικών αθλημάτων, ένα όμως ήταν σοβαρότατο και λίαν επικίνδυνο. Το φαινόμενο της βίας δυστυχώς έχει διάρκεια και απαιτεί συνεχή εγρήγορση και συντονισμό.
Πρέπει ωστόσο να σημειωθεί χωρίς καμία διάθεση εφησυχασμού ότι η Ελληνική Πολιτεία και το συντεταγμένο ποδόσφαιρο δίνουν τις πρώτες σημαντικές απαντήσεις, η εδραίωση των οποίων είναι βέβαιο ότι έχει αποτελέσματα και προοπτική.
1) Με τρόπο σαφή και απαρέγκλιτο εφαρμόζεται ο νέος αυστηρότατος πειθαρχικός κανονισμός της ΕΠΟ, που θεσπίστηκε στο πλαίσιο της συνεργασίας της Ομοσπονδίας με την Πολιτεία. Οι επικίνδυνοι αγώνες διακόπτονται με όλες τις συνέπειες, όποιο και αν είναι το όνομα της ομάδας την οποία αφορούν.
Η ελληνική διαιτησία, ο πρόεδρος της ΕΠΟ, κ. Σοφοκλής Πιλάβιος και η ΕΠΟ αποφασιστικά έχουν αποκρυσταλλώσει την άποψη ότι οι ποδοσφαιρικοί αγώνες δεν μπορεί να είναι ρωμαϊκή αρένα στη διάθεση του κάθε θρασύδειλου. Η Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης, ο ΕΣΑΚΕ και η διαιτησία του μπάσκετ δείχνουν επίσης αποφασιστική στάση, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις πρέπει να γίνει αποφασιστικότερη.
2) Η Ελληνική Αστυνομία αύξησε την αποτελεσματικότητά της ακόμα και σε περιπτώσεις στις οποίες επικρίνεται. Η ΕΛ.ΑΣ. με συντονισμένες ενέργειες αποκάλυψε πέραν πάσης αμφιβολίας, τη συσχέτιση συνδέσμων με ναρκωτικές ουσίες, οπλοστάσια, ραντεβού θανάτου και άλλα εγκλήματα.
Απέτρεψε σωρεία περιστατικών που θα είχαν απασχολήσει το πανελλήνιο. Οι Έλληνες αστυνομικοί δίνουν κάθε εβδομάδα μάχη με τη βία, διακινδυνεύοντας την σωματική τους ακεραιότητα ακόμα και τη ζωή τους. Πολλοί έχουν τραυματιστεί και μερικοί σοβαρά. Αξίζουν τον σεβασμό μας.
3) Η Δικαιοσύνη με την εφαρμογή του νέου αθλητικού νόμου, με πρόσφατο παράδειγμα το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Κατερίνης, δίνει επίσης τα πρώτα δείγματα μηδενικής ανοχής στη βία.
4) Την αποφασιστική όμως απάντηση δίνουν κάθε μέρα και οι υγιείς φίλαθλοι. Ο θαυμάσιος τελικός στο βόλεϊ γυναικών στη Πρέβεζα. Αξίζει να σημειωθεί ο μόχθος που κατέβαλαν η Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης, η πόλη της Πρέβεζας, η αστυνομία της Πρέβεζας και οι ίδιες οι ομάδες.
Η ομαλή διεξαγωγή του τελικού του μπάσκετ από την Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης, η ομαλή διεξαγωγή του τελικού του χάντμπολ από την Ομοσπονδία Χειροσφαίρισης δίνουν επίσης μαζί με εκατοντάδες αγώνες, στους οποίους δεν έχει σημειωθεί το παραμικρό, την αληθινή διάσταση ενός φαινομένου που σαφέστατα έχει φθίνουσα πορεία, όταν συντονίζονται όλοι και εργάζονται σωστά.
5) Η απάντηση που δεν έχει ακόμα δοθεί πρέπει να δοθεί από αρκετές ΠΑΕ. Οφείλουν να αποφασίσουν οριστικά με ποιους είναι. Με τους υγιείς φιλάθλους και τη νομιμότητα ή με τους χούλιγκανς και τη βία.
Η Super League δεν μπορεί να μείνει απαθής σε αυτό το ερώτημα. Γιατί η απάντηση στο ερώτημα αυτό θα κρίνει εάν η Ελλάδα θα αποκτήσει ποδόσφαιρο ή αν θα παίζεται ποδόσφαιρο με άδειες κερκίδες".
Όλα λειτουργούν άψογα κατά τα λεγόμενα του κ.Μπιτσαξή (ΕΠΟ, Αστυνομία, Δικαιοσύνη) και το μόνο πρόβλημα για την οριστική λύση του προβλήματος είναι η στάση των ΠΑΕ. Είμαστε οι τελευταίοι που θα υπερασπιστούμε τις ΠΑΕ και τον τρόπο που καθε μια εταιρεία επιλέγει να διαχειριστεί το πρόβλημά της. Είναι μεγάλη κουβέντα όλη αυτή η ιστορία της σχέσης των συνδέσμων με τις διοικήσεις και της ευθύνης των διοικήσεων στη συντήρηση του φαινομένου της γηπεδικής βίας όποτε νομίζουν πως χρειάζεται ή τελος πάντων όποτε κρίνουν πως με τη σκλύρηνση της στάσης τους θα χάσουν πελατεία. Το θέμα όμως είναι πώς είναι λάθος το δίλημμα, αν και η λογική των διλημμάτων είναι γνωστή και πάγια εκβιαστική τακτική. Γιατί πολύ απλά η βία δεν είναι μία, έχει πολλές όψεις και δεν μπορούν όλες οι περιπτώσεις να μπουν στο ίδιο τσουβάλι, από τη μιά, και από την άλλη δεν είναι και πολύ ξεκάθαρο τι και πότε είναι κάτι νόμιμο. Οσο για την καραμέλα περί άδειων κερκίδων, μάλλον θα πρέπει πρώτα απόλα οι υπεύθυνοι να αναζητήσουν τα αίτια στη γενικότερη εικόνα του "προιόντος" τους και στην συνολική του απαξίωση. Απαξίωση από την πλειοψηφία του κόσμου που γουστάρει το γήπεδο και σαν κυρίαρχο λόγο δεν αναφέρει φυσικά τη βία αλλά τη σαπίλα του ελληνικού ποδοσφαίρου...
ΥΓ. Απορίας άξιον είναι πώς βαφτίζεται ένας τελικός θαυμάσιος όταν διεξάγεται σε ένα γηπεδάκι μια σταλιά με 20 οπαδούς από τη μια και 20 από την άλλη ή σε ένα μεγάλο γήπεδο με 300 από τη μια και 300 από την άλλη και όλο το υπόλοιπο άδειο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου