Σαν σήμερα...

Αναδημοσιεύουμε το παρακάτω κειμενο - οδοιπορικό στο Χειζελ από ομάδα ελλήνων οπαδών της Γιουβέντους πριν δύο χρόνια (στην επέτειο δηλαδή των 25 χρόνων), από το blog του GRUPPO GRECO JUVENTUS. Τους ευχαριστούμε πολύ για την υπενθύμιση του τραγικού αυτού συμβάντος... Και απλά να τονίσουμε και να ευχηθούμε από την πλευρά μας να μην τύχει σε κανέναν άλλον οπαδό οποιασδήποτε ομάδας αντίστοιχη τραγωδία, ποτέ ξανά...

"Από την κεντρική γραμμή του μετρό της πόλης με προορισμό το Χειζελ...Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, κάτω αλλά και πάνω από τη γη, όσο πλησιάζαμε, αυτομάτως δημιουργούνταν κάποιες εικόνες που μπορεί να είχαν διαδραματιστεί την 29η Μαΐου του 1985. Αλήθεια, πόσοι από αυτούς που άφησαν τη τελευταία τους πνοή στον τομέα «Ζ» δε θα μπήκαν με ενθουσιασμό μέσα στα βαγόνια; Ανεβήκαμε τα σκαλιά με προορισμό το γήπεδο…

Πριν είκοσι πέντε χρόνια κάποιοι οπαδοί της Γιουβέντους βιαζόντουσαν να μπουν μέσα για να μη χάσουν το μεγάλο αγώνα. Μερικοί δε βγήκαν ποτέ… Με το που φτάνει κάποιος στο Χέιζελ, αν και η περιοχή που ακολουθεί λίγο παρακάτω είναι πάρα πολύ όμορφη, η αίσθηση είναι ότι κατεβαίνει σε μια βιομηχανική συνοικία. Στα αριστερά μας φαίνεται το παλιό γήπεδο.
Ακόμη και σήμερα, 25 χρόνια μετά, είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι το στάδιο δε πληρούσε τις προϋποθέσεις για να φιλοξενήσει έναν τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Φαίνεται με την πρώτη ματιά. Μιάμιση ώρα πριν την έναρξη της εκδήλωσης η ανοιξιάτικη ημέρα μετετράπη σε άκρως φθινοπωρινή και λίγο μετά χειμωνιάτικη. Βροχή κι αέρας…

Οι διοργανωτές της εκδήλωσης, μέλη των παλιών Bruxelles Bianconera ήταν ήδη εκεί. Εκεί ήταν το Gruppo Greco. Μαζί και κάποιοι, λίγοι, οπαδοί της ομάδας από το Βέλγιο. Στη συνέχεια κατέφθασε και η αντιπροσωπεία από τους ολλανδούς της Den Haag.

Έξι ώρα ακριβώς… Ο κόσμος, περισσότερος από 35 άτομα, κατευθύνθηκε στο σημείο που υπάρχει η πλάκα με χαραγμένα τα ονόματα των 39 αδικοχαμένων συνανθρώπων μας. Λίγα μέτρα πιο πίσω είναι και το μνημείο που έχει δημιουργηθεί. Η βροχή σταμάτησε ενώ ο αέρας χαμήλωσε αρκετά. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ο καιρός έκανε για λίγο «πίσω» ούτως ώστε να μη χαλάσει η εκδήλωση. Φυσικά και δεν έγινε έτσι. Απλά αν θέλεις να βρεις κάτι επιπλέον συγκινησιακό, το βρίσκεις. Φορτισμένη ατμόσφαιρα…

Απλώθηκαν τα πανό και οι σημαίες. Τοποθετήθηκαν οι ανθοδέσμες με τα λουλούδια. Ακολούθησε μια ολιγόλεπτη ομιλία, τα λόγια είναι περιττά εξάλλου σε τέτοιες περιπτώσεις, εκφωνήθηκε το προσκλητήριο των νεκρών, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή και τραγουδήσαμε για τους 39 αδικοχαμένους άγγελους. Μετά, μια σύντομη επίσκεψη στον παλιό, πλέον, τομέα «Ζ» αλλά και στην αίθουσα που είναι αφιερωμένη σε εκείνη την τραγική ημέρα.

Το Gruppo Greco επισκέφθηκε το Χέιζελ τιμώντας τη μνήμη των αδικοχαμένων συνανθρώπων μας. Δε διοργανώθηκε κάποιο ταξίδι για να δούμε την ομάδα. Μετράμε δεκάδες εκδρομές αλλά αυτή έχει κάτι το διαφορετικό. Ήταν ένας στόχος που είχε βάλει το club, μια σημαντική στιγμή. Ίσως και η σημαντικότερη…

Αυτό που δεν αλλάζει είναι ότι εμείς όμως επισκεφθήκαμε το Χέιζελ ως τουρίστες. Με μεγάλο σεβασμό, αλλά ως επισκέπτες. Και τελικά βγήκαμε από κει μέσα. Βγήκαμε για να συνεχίσουμε τη ζωή μας, για να συνεχίσουμε το ταξίδι μας, για να τσουγκρίσουμε τις μπύρες μας με τους Ιταλούς, τους Βέλγους, τους Ολλανδούς φιλάθλους που έκαναν ό,τι κι εμείς. Τριάντα εννιά φίλαθλοι της Γιουβέντους εκείνη την ημέρα, πριν 25 χρόνια, δε κατάφεραν να ξαναδούν ποτέ την οικογένειά τους, τους φίλους τους, την ομάδα. Γι αυτό θα πρέπει να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη τους για πάντα. Το χρωστάμε σε αυτούς. Και από εκεί ψηλά θα χαίρονται. Τουλάχιστον έτσι νομίζουμε όλοι εμείς"