Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις. Ηρακλής Ψαχνών - ΑΕΚ, 19 Μαρτίου 2015. Ο Ντούσαν ή ο Πρίγκιπας ή ο Βάτραχος (διαλέχτε και πάρτε) σε μια γωνιά του γηπέδου, τιμωρία φάση αλά σταυροπόδι άνετος, με καρέκλα κλεμμένη από γραφείο δημόσιας υπηρεσίας, τραπεζάκι μπροστά για τον καφέ του απο το σπίτι της πεθεράς του προέδρου του Ηρακλή, δίπλα του μάλλον κάποιος άνθρωπος της ασφάλειας, παραδίπλα ένας γραβατωμένος παράγοντας με σκαρπινάκι έτοιμος για τα κωλάδικα της Έξω Παναγίτσας, και από την άλλη μπάντα κλασική γηπεδική παραγοντική φιγούρα, έφορος φάση, που ξημεροβραδιάζεται στο γήπεδο, στις προπονήσεις και γενικώς σε κάθε φάση της ομάδας για να λείπει όσο το δυνατον πιο πολλες ώρες από το σπιτι του, όταν δεν πηγαίνει για ούζα στη Ν.Λάμψακο. Από πίσω, μπακγκραουντ, τα αγαπημένα κλασικά κάγκελα των γηπέδων που αγαπήσαμε στα 80s και πολλοί έχουμε σκαρφαλώσει και ακόμα περισσότεροι έχουμε χτυπήσει, και στον τοίχο ανεβασμένοι τέσσερις κάτοχοι του πιο ακριβού διαρκείας των Ψαχνών. Α, και τρακτεράκι που όταν δεν δουλέυει χωράφι στην Καστέλλα τα πρωινά, του κοτσάρουν το απαραίτητο εργαλείο στη μούρη και γίνεται "μηχάνημα καθαρισμού του γηπέδου και του χορταριού". Ποιο μοντέρνο ποδόσφαιρο και βλακείες; 80ίλα μπίρα και ξερό ψωμί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου