Το γεγονός της κλωτσιάς του Αζάρ στο ball boy είναι ήδη γνωστό σε όλους. Εμείς δεν θα σταθούμε στην απαράδεκτη ενέργεια του παίκτη της Τσέλσι αλλά στην κίνηση του ball boy. Μπράβο στον μάγκα! Η κίνησή του μας θύμισε άλλες εποχές. Τότε που στις αλάνες κάναμε τα πάντα για να κερδίσει η ομάδα μας τον πιο ισχυρό αντίπαλο. Κλωτσιές στο καλάμι, σουτ στον... θεό για να κυνηγούν τη μπάλα και να κουράζονται οι αντίπαλοι, διακοπή με το παραμικρό και ό,τι άλλο σκαρφιζόμασταν εκείνη τη στιγμή. Η κίνησή του μας θύμισε άλλους αγώνες. Τις "μικρές" ομάδες που προσπαθούν με κάθε τρόπο να κρατήσουν το θετικό αποτέλεσμα απέναντι στον "μεγάλο" αντίπαλο. Ρίψη και δεύτερης μπάλας στον αγωνιστικό χώρο, παίκτες να ξαπλώνουν λες και τους χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα, δήθεν κράμπες και ό,τι άλλο σκαρφιστούν εκείνη τη στιγμή. Όταν αυτά γίνονται σε γήπεδα της -πλέον, αμόλυντης και αυστηρά επαγγελματικής- Αγγλίας, χαιρόμαστε διπλά γιατί μας δείχνουν ότι η ελπίδα δεν έχει χαθεί. Όσο θα αυξάνεται η οικονομική ισχύ των "μεγάλων", τόσο αποτελεσματικότερα θα ακονίζεται το μυαλό των οικονομικά "μικρών". Και κάτι τέτοιες στιγμές, σαν αυτή την κίνηση του ball boy της ουαλικής Σουόνσι (αλλά και κάποια καπνογόνα που ανάβουν εδώ και 'κει ή η κινήσεις για τις κερκίδες όρθιων), θα είναι εδώ για να μας θυμίζουν ότι football is for you and me, not for fucking industry!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου