Στο Σαββατιάτικο ματς των δύο ομάδων, δύο πράγματα μας τράβηξαν την προσοχή. Δυστυχώς, κανένα από τα δύο δεν είναι για καλό λόγο. Το πρώτο είναι ο τραυματισμός οπαδού της ΑΕΚ από τα συρματοπλέγματα που υπάρχουν στην κερκίδα των φιλοξενούμενων. Έχουμε γράψει και παλαιότερα για αυτή τη δολοφονικά βλαμμένη σύλληψη των αρμοδίων. Ελπίζουμε τώρα να τα βγάλουν. Η κερκίδα δεν είναι φυλακή για να έχει συρματοπλέγματα! Ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση στον άτυχο οπαδό. Το δεύτερο είναι η αντιμετώπιση των οπαδών της ΑΕΚ από τους μπάτσους. Παρακάτω αναδημοσιεύουμε μέρος του άρθρου του δημοσιογράφου Γιώργου Τσακίρη από το αθλητικό σάιτ gazzetta. Όσα γράφει, τα έχουμε ζήσει όλοι μας πολλές φορές. Ίσως, η καταγραφή και η δημοσιοποίησή τους από έναν δημοσιογράφο να τύχει μεγαλύτερης προσοχής από τους αρμόδιους. Να τον συγχαρούμε που δεν κράτησε το στόμα του κλειστό όπως πολλοί άλλοι συνάδελφοί του.
[...]
Στο άσχημο τρέξιμο αυτό που είναι αναγκαίο σε τέτοιες άσχημες ώρες βρήκα λίγο, ελάχιστο διαθέσιμο χρόνο να βρεθώ και πάλι κοντά στην αγαπημένη μου ΑΕΚ. Πήγα στην Τρίπολη με το παρεάκι μου, τον Μπακάλ, τον Λαμπρό, τον Γάτο και τον Νίκο, συνάντησα την Στέλλα, τον Κυριάκο, τον Βασίλη, είδα τον Μανώλη, την Dwrito, τον Γιάννη (χωρίς την περούκα), ήμουν ξανά με τον παιδικό γηπεδικό αδερφό και γείτονα Μιχάλη μαζί με τον Χρήστο, χαιρέτισα τον Κίμωνα από την Νέα Ιωνία και τον Θανάση και τόσους άλλους συνοδοιπόρους τόσα χρόνια…
Όπως καταλαβαίνετε λόγω συνθηκών στο γήπεδο του Αστέρα δεν πήγα να εργαστώ, αλλά στο πέταλο, για να συναντήσω φίλους, να ζήσω όπως παλιά την ΑΕΚ και απλά να τραγουδήσω λίγο (και) για χάρη του! Και διαπίστωσα πως τίποτα δεν έχει αλλάξει στην Ελλάδα του 2013… Ειδικά όσον αφορά τη συμπεριφορά της ελληνικής αστυνομίας προς τον οπαδό της ΑΕΚ (δεν ξέρω τι ισχύει για τους υπόλοιπους εκδρομείς οπαδούς των άλλων ομάδων).
[...]
Δεν θα σταθώ άλλο στα αγωνιστικά. Θα γράψω για όσα βίωσα στην Τρίπολη περιμένοντας να πάρω θέση στην κερκίδα όπου υποτίθεται πως φιλοξενούσε (γιατί αυτό δεν είναι φιλοξενία) τους οπαδούς της ΑΕΚ. Εχοντας εννοείται εισιτήριο στο χέρι περίμενα καρτερικά έξω από τη θύρα 4 να μπω μαζί με άλλους οπαδούς της Ενωσης και η ώρα περνούσε χωρίς σημαντική πρόοδο στη σχετική διαδικασία. Το ματς ξεκίνησε και περισσότεροι από 200 οπαδοί της ΑΕΚ με εισιτήρια οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) στην κατοχή τους περίμεναν απ’ έξω από το γήπεδο χωρίς να επιδιώκουν να μπουν με ντου τσάμπα στο πέταλο. Και πέρυσι το ίδιο έγινε το ίδιο γήπεδο μεταξύ των ίδιων ομάδων!
Η ώρα περνούσε και όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό το γκολ της ΑΕΚ και του Κουτρουμπή μας βρήκε όλους έξω από το γήπεδο να προσπαθούμε να καταλάβουμε τι έγινε. Κι αφού πληροφορηθήκαμε ότι η ομάδα είχε προηγηθεί κάποιοι έκαναν το… λάθος να πανηγυρίσουν με αποτέλεσμα οι αστυνομικοί (που προφανώς δεν ήθελαν γκολ της ΑΕΚ) να αντιδράσουν και να μας ψεκάσουν με χημικά (προσωπικά… ήπια δυο ψεκάσματα από το μισό μέτρο) και να μας χτυπήσουν με γκλοπ και ασπίδες.
Αφού ευτυχώς οι οπαδοί συγκρατήθηκαν και δεν αντέδρασαν (ήμουν εκεί και δεν δέχομαι αμφισβήτηση) έπειτα από πέντε επιπλέον λεπτά καταφέραμε να μπούμε στο γήπεδο. Περίπου στο 25ο λεπτό… Το 2013 όλα αυτά! Να έχεις πληρώσει εισιτήριο και να μη σου εξασφαλίζουν την άνετη προσέλευσή σου σε αυτό και την παρακολούθηση του αγώνα τουλάχιστον με την ώρα έναρξής του. Μόνο στην Ελλάδα και σε γήπεδα ομάδων όπως ο Αστέρας που αγωνιστικά είναι σούπερ αλλά λειτουργεί σαν σωματείο ερασιτεχνικό σε ότι αφορά την έδρα του και τον τρόπο φιλοξενίας των αντίπαλων οπαδών, ή έστω της ΑΕΚ!
Και τώρα αρχίζουν τα καλύτερα… Δεν έφτανε η μανούρα των αστυνομικών χωρίς λόγο, ούτε η αδικαιολόγητη καθυστέρηση μισής ώρας περίπου για την είσοδό μας στο πέταλο από την έναρξη του αγώνα, έπειτα και μέχρι να μπούμε στο χώρο που είναι η κερκίδα οι αστυνομικοί που ήταν παρατεταγμένοι στο πλάι έβριζαν και απαιτούσαν από τους οπαδούς να μην τους κοιτάζουν στο πρόσωπο. Προφανώς για να μην τους ματιάσουν. Κι όσοι τολμούσαν να φωνάζουν εναντίον τους για όσα βίωσαν απ’ έξω από το γήπεδο άκουγαν όσα δεν μπορώ να μεταφέρω για τους γονείς και τις οικογένειές τους. Αυτή είναι και τώρα, το 2013 η ελληνική αστυνομία… Και σαν κερασάκι στην τούρτα πετάχτηκε ένας… σερίφης, με κράνος, ασπίδα, χημικά, γκλοπ και φώναξε προς όλους τους οπαδούς της ΑΕΚ: «Μάγκες, αν είναι ελάτε μετά να τις παίξουμε, μαζευτείτε όσοι θέλετε κι ελάτε»!!!
Αυτά ακριβώς ήταν τα λόγια του χωρίς καμία υπερβολή και παίρνω όρκο βαρύ για όποιον δεν με πιστεύει με αποτέλεσμα δέκα οπαδοί της ΑΕΚ να κρατούν με νύχια και με δόντια άλλους 50 να μη γίνει μάχη μέχρι εσχάτων... Όταν όμως ρωτούσαμε επίμονα να μας πει τον αριθμό του, αλλά και άλλους αστυνομικούς για το ίδιο πράγμα, εκείνοι γυρνούσαν την πλάτη και σφύριζαν αδιάφορα φυσικά…
Πραγματικά από όσα βίωσα κι εγώ ο ίδιος διαπίστωσα πως δεν έχουν αλλάξει πολλά από την δεκαετία του ΄90 σε ό,τι αφορά στη συμπεριφορά της αστυνομίας στους εκδρομείς οπαδούς της ΑΕΚ. Τα ίδια βίωνα το 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997 σε Τούμπα, Χαριλάου, Πύργο, Καλαμάτα, Λειβαδιά και τόσα άλλα γήπεδα, τα ίδια είδα να γίνονται και στην Τρίπολη. Φυσικά δεν είδα πουθενά να γράφονται αυτά γι’ αυτό καλό θα είναι και τα ΜΜΕ σε τέτοια ματς να καταγράφουν με κάμερες και φωτογραφίες όσα γίνονται με τους εκδρομείς οπαδούς και μετά να καλύπτουν τα του αγώνα!
[...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου