Είναι από εκείνες τις στιγμές που το ενδιαφέρον μετακινείται από τον αγωνιστικό χώρο στην κερκίδα, που παρακαλάς να το βουλώσει ο εκφωνητής, που εύχεσαι να ήσουν μέσα... Έτσι, λοιπόν, από το βράδυ της Πέμπτης όλος ο κόσμος που παρακολουθεί το EURO 2012 ή που διαβάζει αθλητικά, είδε/άκουσε/έμαθε για τα απίστευτα τελευταία λεπτά του αγώνα που οι Ιρλανδοί ταξιδιώτες τραγουδούσαν το παραδοσιακό folk τραγούδι "The Fields of Athenry". Παραπάνω από 6-7 λεπτά ρίγησαν ακόμη και τους πιο άσχετους, μετέδωσαν το κλίμα της αφοσίωσης στην ομάδα και εν πάσει περιπτώσει -μέρες που είναι- έδειξαν πως υπάρχει κι ανιδιοτελής αγάπη, το τραγούδι, χαρά, πανηγύρι, γέλιο και όχι το βάρβαρο ξύλο απέναντι στον "προαιώνιο εχθρό".
Σε μια διοργάνωση που εδώ και χρόνια βάλλεται από διαμαρτυρόμενους πολίτες για τα αίσχη που έχουν συμβεί στο όνομα της "εθνικής επιτυχίας" και όλα όσαν έχουν συμβεί με αποκορύφωμα τις καφρίλες των Ρώσων και Πολωνών "χουλιγκάνων", εμείς κρατάμε αυτή τη στιγμή, τη στιγμή αφοσίωσης, τη στιγμή της ΚΑΥΛΑΝΤΑΣ για την ομάδα...
Η UEFA, πιστή στο κλίμα του στεγανοποιημένου προϊόντος, απαγόρευσε κάθε πιθανή μετάδοση της επίσημης μετάδοσης των τελευταίων αυτών λεπτών του αγώνα από το youtube!!! Oι άνθρωποι είναι αλλού... Ας τους διαολοστείλουμε αυτούς και τους ομοίους τους μια ώρα νωρίτερα.
Το βίντεο αυτό αποτελεί μία στιγμή που πρέπει να δείξουμε στους νεότερους, μία στιγμή που και εμείς πρέπει να προσπαθήσουμε -όχι πως δεν το κάνουμε- να επιμένουμε να κάνουμε για την αγαπημένη μας ομάδα πέρα από βρισίδια σε άμοιρες μάνες, σε απόντες κτλ...
ΥΓ. Το τραγούδι μιλάει για έναν πατέρα που έκλεψε καλαμπόκι για τον γιο του που λιμοκτονούσε. Οι Άγγλοι (κατακτητές) τον συνέλαβαν και τον έστειλαν εξορία στην... Αυστραλία. Πόσο επίκαιρο, ε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου