Στην κυριακάτικη εφημερίδα FreeSunday το ΘΕΜΑ των αθλητικών σελίδων ήταν ο χουλιγκανισμός. Όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις δημοσιογραφικών άρθρων με θέμα τον πόλεμο και τον χουλιγκανισμό, το κείμενο δεν έχει καμμιά ουσία. Δεν προσφέρει απολύτως τίποτα στην όλη κουβέντα περί της γηπεδικής βίας. Παράθεση γνωστών γεγονότων, με ολίγη ανακρίβεια, η κλασική καραμέλα περί "οπαδών-αναρχικών που τα σπάνε στις διαδηλώσεις και έχουν ως καταφύγιο το γήπεδο" και δύο καραμπινάτες αντιφάσεις:
1. Το άρθρο ξεκινάει με τη διαπίστωση πως η απαγόρευση των μετακινήσεων είναι μέτρο καταστολής και "πονάει κεφάλι κόβω κεφάλι" αλλά έχει επιφέρει ουσιαστικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της βίας, και τελειώνει με το συμπέρασμα πως από την πλευρά της πολιτείας απαιτείται γνώση και πρόληψη, γιατί "όταν φτάνουμε στο στάδιο της καταστολής είναι αργά". Αποφασίστε...
2. Παρόλο που τονίζεται ιδιαίτερα το μέτρο της απαγόρευσης των μετακινήσεων, στη μέση περίπου του άρθρου λέγεται πως προτιμάται πλέον η οπαδική βία στους δρόμους, έναντι της βίας εντός γηπέδων, γιατί εκεί δεν υπάρχουν κάμερες και άρα είναι πιο εύκολα τα πράγματα για τους στρατούς. Μα κύριε Καραγκούνη (κάποια συγγένεια με τον γνωστό Καραγκούνη;) πως κάνετε αυτήν τη σύγκριση; Αφού πλέον δεν υπάρχουν εντός γηπέδων αντίπαλοι οπαδοί. Απαγορεύεται, και μάλιστα αποτελεσματικά όπως λέτε.
Σχολιάζουμε αυτά τα σημεία και συνολικά το άρθρο για να καταλήξουμε στο εξής συμπέρασμα: η οπαδική βία, ειδικά σήμερα που έχει, όντως, ξεφύγει η κατάσταση, δεν αντιμετωπίζεται με κείμενα εντυπώσεων, χωρίς καμμιά ουσία και εκ βαθέων ανάλυση. Το μόνο που προσφέρουν τέτοια κείμενα στον χαλαρό αναγνώστη του κυριακάτικου πρωινού είναι η συντήρηση όλων των στερεοτύπων γύρω από τους οπαδούς-χούλιγκανς-κακοποιούς-αλήτες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου