ΣΥΖΗΤΗΣΗ την Κυριακή 26 Ιουνίου, 15:00 (θεατράκι του λόφου)

  Μετά κι από τις "αποκαλύψεις" και τα όσα γίνονται τις τελευταίες ημέρες η συζήτηση με θέμα:

«Διοίκηση και οπαδοί: στενές επαφές τρίτου τύπου, σχέση λατρείας-οργής ή σχέση εχθρική;» είναι επίκαιρη όσο δεν πάει...

Κάποια από τα θέματα που θα ανοιχτούν στην συζήτηση:

-Οι ευθύνες των διοικήσεων για την οικονομική (και όχι μόνο) καταστροφή των συλλόγων: ο ρόλος και η στάση των οπαδών, σαν ένα από τα δυναμικότερα κομμάτια του συλλόγου.

 

-Αδειοδοτήσεις, πιο σκληρά μέτρα από ΕΠΟ και πολιτεία, αλλαγή πλεύσης περί της οικονομικής πολιτικής των ΠΑΕ από την ΟΥΕΦΑ. Κακή οικονομική πολιτική, πλαστογραφίες και απατεωνιές και στη μέση οι οπαδοί…  

 

-Μοντέλα συνδιαχείρισης:  οπαδοί στην διοίκηση ή οπαδοί στη φυσική τους έδρα, στην κερκίδα, με όποια συνέπεια για το παρόν και το μέλλον του συλλόγου; Μέχρι πού (πρέπει να)  φτάνουν οι πρωτοβουλίες των οπαδών για την εξεύρεση λύσης σε σοβαρά προβλήματα της ομάδας;

 

-Παράγοντες – καριερίστες, πρόεδροι – γυρολόγοι, παρατρεχάμενοι των διοικήσεων – λαμόγια: οι ευθύνες των οπαδών στη συντήρηση της βρωμιάς στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Γιατί όλοι θέλουν έναν πρόεδρο που «γαμεί και δέρνει», ανεξαρτήτως των τρόπων και των μεθόδων που χρησιμοποιεί για την καλή πορεία της ομάδας;

 

-Η βία των οπαδών ως μέτρο πίεσης προς τις επιλογές και τις αποφάσεις της διοίκησης: είναι ο μόνος τρόπος αντίδρασης; 

 

-Πόσο ξεκάθαρες μπορούν να είναι οι σχέσεις των οπαδών με τη διοίκηση; Θα ήταν αλλιώς τα πράγματα αν οι διοικήσεις λάμβαναν σοβαρά τα λόγια, την κριτική, τις ανάγκες και τις επιθυμίες των οπαδών; Θα ήταν αλλιώς τα πράγματα αν οι οπαδοί έμεναν μόνο το νούμερο 1 ρόλο τους που είναι η υποστήριξη της ομάδας υπό οποιοσδήποτε προϋποθέσεις; 

 

-Οπαδοί στη διοίκηση: μύθοι και πραγματικότητα. Οι σύλλογοι μπορούν να σταθούν στη σημερινή ελληνική αθλητική κατάσταση διοικούμενοι από τον κόσμο τους. Μύθος; Με τη σημερινή κατάσταση ως έχει, τα μοντέλα λαϊκής βάσης είναι η μόνη λύση. Πραγματικότητα;

 

-Ο ενθουσιασμός και η ταύτιση των φιλάθλων με τις επιλογές του προέδρου και η προσωπολατρία των οπαδών, ενάντια στο καλό του συλλόγου: Κανένας πάνω από την ομάδα, ο σύλλογος δεν είναι τσιφλίκι κανενός…

 

-Τρόποι αποτελεσματικής αντίδρασης των οπαδών στις επιλογές των διοικούντων: πολλές φορές η ανάγκη αποχής από το γήπεδο και την κερκίδα, μόνη απάντηση - λύση στις αποφάσεις τους. Πάνω απ’ όλα ο σύλλογος και φυσικά η αξιοπρέπεια μας  έστω και αν αυτό σημαίνει άδεια κερκίδα (όσο οδυνηρό και αν είναι αυτό για τον οπαδό)