Μέσα σε μία εβδομάδα πέθαναν 2 ακόμη αθλητές. Τα ρεπορτάζ μπορείτε να τα βρείτε και να τα διαβάσετε σε όλες τις αθλητικές εφημερίδες και sites και για αυτό δεν θα τα αναφέρουμε και εμείς. Οι ξαφνικοί (;) θάνατοι του ντε Νίγκρις και του Ένκε έρχονται να προστεθούν όχι μόνο σε αυτούς του Φοέ, του Πουέρτα και του Κοσκινιάτη ή του πιτσιρικά ποδοσφαιριστή από τα Σπάτα, αλλά και σε όλους αυτούς τους θανάτους που έλαβαν, λαμβάνουν και θα λαμβάνουν χώρα σε όλα τα γήπεδα του κόσμου. Οι αθλητές είναι και αυτοί άνθρωποι και όχι ρομπότ. Τα σώματα και τα μυαλά τους δεν θα αντέχουν για πάντα. Πίσω από αυτήν την αστραφτερή βιτρίνα του αθλητισμού κρύβονται χιλιάδες περιπτώσεις αθλητών που δεν άντεξαν, δεν αντέχουν και δεν θα αντέξουν άλλο την ανταγωνιστικότητα, το ρόλο του "προτύπου" για μικρά και μεγάλα παιδιά, το διαχωρισμό των προσωπικών από τις επαγγελματικές επιλογές. Άλλοτε θα νικηθούν από "ανεξήγητες" ιατρικές ασθένειες και άλλοτε, απλά, από την πραγματικότητα. Οι στιγμές αυτές δεν είναι και οι καταλληλότερες για να γίνει η απαραίτητη κριτική στον άκρατο ανταγωνισμό (σωματικό και ψυχικό) του σύγχρονου αθλητισμού. Ίσως να το επιδιώξουμε κάποια άλλη φορά. Για την ώρα θα εκφράσουμε απλά τα θερμά μας συλλυπητήρια στους συγγενείς και τους φίλους των δύο παιχτών.
Για τον Robert Enke
Για τον Antonio de Nigris
Υ.Γ. Διαβάσαμε στο contra: "Nεκρός από πυρά αγνώστων έπεσε τα ξημερώματα της Δευτέρας (16 Νοέμβρη) οπαδός πριν από το ποδοσφαιρικό αγώνα της Σέρο Πορτένιο με την Ολίμπια στην Παραγουάη. Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ο 21χρονος Χουάν Μανουέλ Σαλίνας πυροβολήθηκε στο κεφάλι κατά τη διάρκεια επεισοδίων μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων και εξέπνευσε επι τόπου. Ενας ακόμη ο οπαδός, ο Κριστιάν Φερνάντεθ, δέχθηκε πυρά στο πόδι και διεκομίσθη στο νοσοκομείο." Κατ' αρχάς να εκφράσουμε τα συλλυπητήριά μας. Προφανώς και οι εν λόγω φίλαθλοι δεν ήταν διάσημοι παίχτες με τις εθνικές τους ομάδες και για αυτό δεν τυγχάνουν και της ανάλογης προβολής όπως οι παραπάνω. Δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να φανούμε ασεβείς στους 2 αδικοχαμένους αθλητές αλλά δεν γίνεται να μην σχολιάσουμε το γεγονός ότι τα ΜΜΕ, ακόμα και σε τέτοιες δύσκολες συγκινησιακά ώρες επιλέγουν να παρουσιάσουν αυτό που "πρέπει". Γι' αυτό κι εμείς θα κάνουμε ακριβώς το ίδιο και να τονίσουμε αυτήν την επιλεκτική παρουσίαση των γεγονότων. Είναι "λογικό" να σκοτώνεται οπαδός στην Παραγουάη αλλά "απρόσμενο" ένας διάσημος αθλητής. Βέβαια, δεν παραγνωρίζουμε και το γεγονός ότι πλέον, οι δολοφονίες μεταξύ οπαδών στη Λατινική Αμερική παρουσιάζονται σαν κάτι το απολύτως φυσιολογικό λόγω "του μεγάλου πάθους για την μπάλα που έχουν οι Λατίνοι αλλά το προβάλλουν με λάθος τρόπο". Από την πλευρά μας ξέρουμε ότι σε κάθε πέταλο του κόσμου επικρατούν οι ίδιες συνθήκες και προβλήματα (κάμερες, μπάτσοι, πρόστιμα, απαγορεύσεις, φυλακίσεις, "πεσίματα" κλπ). Το μόνο που διαφέρει είναι οι κοινωνικές συνθήκες της κάθε χώρας που αντανακλώνται πλήρως και στο χώρο των οπαδών και στη δράση τους. Και σίγουρα μια τέτοια πραγματικότητα είναι λάθος να προσεγγίζεται με τη φτωχή δικαιολογία του πάθους. Ας σταματήσουμε λοιπόν να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας και ας δράσουμε επιτέλους ενωμένοι ενάντια σε ό,τι θέλει να μας εξαφανίσει από την κερκίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου