Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ...

...που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 20/11 στην νομική σχολή Αθηνών με θέμα τις νέες ρυθμίσεις και μέτρα για την αντιμετώπιση της βίας στα γήπεδα... ΤΑ "ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΣΩΛΗΝΑ" ΠΑΝΕ ΓΗΠΕΔΟ Πριν από 2 περίπου χρόνια ψηφίστηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση οι διατάξεις του αθλητικού νόμου του 1999, γνωστές ως «νόμος Ορφανού/Ιωαννίδη» (για το κράτος και τα ΜΜΕ) αλλά και ως αθλητικός τρομονόμος (για τους οπαδούς). Ο νόμος αυτός παρότι αντισυνταγματικός -όριζε απευθείας φυλάκιση για μικροπαραβάσεις (π.χ. άναμμα καπνογόνων) δίχως ανασταλτικό χαρακτήρα στην επιβαλλόμενη ποινή και δίχως αναγνώριση λευκού ποινικού μητρώου- εφαρμόστηκε και οδήγησε πολλούς οπαδούς στα δικαστήρια και στη φυλακή. Για πρώτη φορά μετά την δικτατορία, θεσπίστηκε ένα νόμος που απαγόρευε ουσιαστικά το δικαίωμα υπεράσπισης και ¨δίκαιης δίκης¨ αφού, ότι κι αν είχε συμβεί, ο κατηγορούμενος οδηγούνταν κατευθείαν στην φυλακή (ιδιώνυμο). Έτσι, είχαμε αύξηση των συλληφθέντων, άρα και φυλακισμένων για ένα καπνογόνο, για ένα μπινελίκι, για μια ¨εξύβριση της αρχής¨! Δυστυχώς το γεγονός αυτό, νόμος που καταργούσε βασικά πολιτικά & κοινωνικά δικαιώματα, δε θορύβησε κανέναν παρά μόνο όσους πάνε γήπεδο – τους οπαδούς! Σηκώθηκαν πανό ενάντια στο νόμο, υπήρξαν αντιδράσεις μέσα αλλά κι έξω από γήπεδα από συνδέσμους οπαδών, συγκεντρώσεις και πορείες διαμαρτυρίας, άντε και κάποιες επιστολές καταγγελίας. Εμείς από την πλευρά μας διοργανώσαμε μια εκδήλωση ενημέρωσης με καλεσμένο ομιλητή το δικηγόρο Κ. Παπαδάκη στις αρχές Ιούνη του 2008. Για μια ακόμη φορά, τα γήπεδα με τους άτακτους οπαδούς γίνονταν πεδίο πειραματισμού για την καταστολή και την χειραγώγηση συμπεριφορών και στάσεων που μελλοντικά θα εκδηλωθούν έξω από τα γήπεδα. Κανείς δε βρέθηκε να μιλήσει για κατάργηση δικαιωμάτων, για αστυνομοκρατία κτλ.. Η μαύρη προπαγάνδα έχει διεισδύσει ακόμη και σε όψιμους τιμητές ελευθεριών & δικαιωμάτων της νεολαίας. Έτσι λοιπόν «για την βία φταίνε οι συνδεσμίτες, οι οργανωμένοι οπαδοί και γενικώς όσοι πάνε γήπεδο είναι επιρρεπείς σε βίαιες πράξεις». Σε όλα αυτά έχουν βάλει το χεράκι τους και ουκ ολίγοι σοβαροί αθλητικογράφοι και δυστυχώς ψάχνουμε με το μεγεθυντικό φακό εκείνες τις φωνές που θα γράψουν κάτι το διαφορετικό… 2 χρόνια μετά κι επειδή «προκοπή δεν κάναμε», όπως είπε κι ο Ιωαννίδης, οι τεχνοκράτες του υφυπουργείου (που δεν υπάρχει πια) σκέφτηκαν το «σχέδιο Β». Είναι το λεγόμενο ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου ή και «εθνική κάρτα φιλάθλου». Πειραματικά, σε 4 γήπεδα ποδοσφαίρου (N.Σμύρνη, Περιστέρι, Λειβαδιά, Παγκρήτιο) από τον Αύγουστο και σε άλλα τόσα μπάσκετ (Αλεξάνδρειο, ΟΑΚΑ, Πυλαία, ΣΕΦ) από 01/01/2010 και με την προοπτική να εφαρμοστεί σε όλα τα γήπεδα και ανεξαρτήτου αθλήματος, θα ελέγχεται η είσοδος των φιλάθλων στο γήπεδο. Έτσι, περιλαμβάνονται στο πακέτο, τουρνικέ, κάμερες μέσα στα γήπεδα (σε λειτουργία πλέον) και βέβαια ένα σύστημα επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων (αλήθεια η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων τι θέση λαμβάνει για το μέτρο; Κι εδώ διαχωρίζει τους πολίτες σε γηπεδικούς και μη-γηπεδικούς;). Για να γίνει πιο λειτουργικό αυτό το σύστημα θα χορηγείται σε όλους όσοι θέλουν να πάνε γήπεδο και μια ηλεκτρονική κάρτα (σαν τις πιστωτικές) η αποκαλούμενη και «εθνική κάρτα φιλάθλου». Μέχρι στιγμής έχει χορηγηθεί σε όσους είναι κάτοχοι εισιτηρίων διαρκείας. Είτε πηγαίνεις εντός έδρας είτε εκτός θα πρέπει να χτυπάς την κάρτα, έτσι ώστε να γνωρίζει η επίσημη αρχή ότι εισήλθες στο γήπεδο. Τις κάρτες αυτές θα τις προμηθευόμαστε από τα ΚΕΠ, αφού αναφέρουμε προσωπικά δεδομένα (αριθμό ταυτότητας, ΑΦΜ, διεύθυνση, ηλικία κλπ.) και κατόπιν θα διαθέτουμε την αποκλειστική μας συγκεκριμένη θέση στο γήπεδο. Καθιστούμε λοιπόν, τους εαυτούς μας υπόλογους σε ΕΛ.ΑΣ. και ΠΑΕ/ΚΑΕ για ό,τι συμβεί στη διάρκεια του αγώνα, αφού πλέον θα υπάρχει ταύτιση θέσης και προσώπου με την τεχνική υποστήριξη και της κάμερας. Για οποιοδήποτε λόγο, είτε φαίνεσαι είτε όχι, έχεις ήδη καταχωρηθεί ως ο Τάδε που κάθεται στην Δείνα θέση! Επιχειρείται ένα φακέλωμα αλά big brother και ένα σύστημα καταγραφής δεδομένων, συμπεριφορών και εισοδημάτων, το οποίο θα κοστίσει 14.000.000 ευρώ!!! Σ’ εποχές έλλειψης των αυτονόητων σε αθλητικούς χώρους (υποδομές, ιατρική βοήθεια, αξιοπρεπείς τουαλέτες), το κράτος αποφασίζει να επενδύσει τόσα λεφτά στην “Space Hellas” ώστε να «αναλάβει και ολοκληρώσει το μεγαλύτερο σε έκταση πανελλαδικό ηλεκτρονικό σύστημα εποπτείας αθλητικών εγκαταστάσεων καθώς και το σύστημα για το ηλεκτρονικό εισιτήριο και την κάρτα φιλάθλου». Ποιος θα μας προστατεύσει από την ανεξέλεγκτη κι απεριόριστη αποθήκευση των στοιχείων αυτών; Η τεχνολογία ελέγχου και τα συστήματα ηλεκτρονικής πειθάρχησης θα γίνουν τα εργαλεία διαχείρισης και επίλυσης της γηπεδικής βίας; Στην αρχή σε καταγράφουν πως πέρασες στο γήπεδο, στη συνέχεια σ’ ελέγχουν από τις κάμερες και στο τέλος αν αποφασίσουν πως έχεις αποκλίνουσα συμπεριφορά, θα σου στερούν το ¨προνόμιο¨ παρακολούθησης ενός ή μιας περιόδου αγώνων! Έχουμε λοιπόν το φακέλωμα ως στοιχείο πρόληψης πιθανών παραβατικών ενεργειών εντός γηπέδου οι οποίες εξάλλου όλο και μειώνονται. Έχουμε ένα φακέλωμα ανθρώπων επειδή έχουν ένα ¨επικίνδυνο χόμπι¨! Το μέτρο αυτό αποτελεί την κορύφωση μιας σειράς από άλλες (παράπλευρες) εξαγγελίες και σκέψεις, όπως π.χ. τροποποίηση νομοθεσίας για τους security, χρήση σκυλιών από την ΕΛ.ΑΣ. μέσα/έξω από τα γήπεδα (την άδεια την έδωσε η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων αποκλειστικά και μόνο για την «αθλητική βία»), έλεγχοι στα πούλμαν αλλά και στις λέσχες φιλάθλων δίχως- φυσικά- ένταλμα από εισαγγελέα. Το «αγγλικό μοντέλο» αποτελεί την πυξίδα για τις αποφάσεις της έως τώρα αθλητικής ηγεσίας. Φαίνεται πως το γήπεδο -μέσα θέατρο και έξω από αυτό ρωμαϊκές αρένες με μαχαίρια και λοιπά καλούδια- αποτελεί τον στόχο τους. Βολεύει σίγουρα πάρα πολλούς η απάντηση στον Δεκέμβρη, όταν και αρκετοί «χουλιγκάνοι» με τα πολύχρωμα κασκόλ άφησαν στην άκρη τις διαφορές τους και επιτέθηκαν, να είναι η αναβάθμιση της μεταξύ «μας» βίας, το διαίρει και βασίλευε με μια σειρά βίαιων ενεργειών που σε τίποτα δεν έχουν να κάνουν με το γήπεδο αλλά απλώς στοχεύουν κάποιους που ίσως να πηγαίνουν γήπεδο… Φυσικά και τα παραπάνω δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Στην Αγγλία από το ΄80 κιόλας «εκπολιτίστηκαν» τα γήπεδα. Στην Πορτογαλία τα τουρνικέ είναι θεσμός και αν είσαι φιλοξενούμενος, απαγορεύεται να περάσεις στο γήπεδο ακόμα και με ομπρέλα (!) ενώ στην Ολλανδία εφαρμόζεται ήδη ανάλογο μέτρο με κάρτα και η βία έχει μεταφερθεί στα στημένα ραντεβού σε αλάνες και γέφυρες. Στην Ιταλία έχει προκαλέσει κύμα τεράστιων και συντονισμένων αντιδράσεων το μέτρο του ηλεκτρονικού εισιτηρίου «tessera del tifoso», το οποίο ουσιαστικά βάζει ταφόπλακα στις μετακινήσεις εκτός έδρας αφού η κάρτα θα είναι αποκλειστικής χρήσης για μόνο μια ομάδα (αλλιώς τι σόι πελάτες είναι;) και αφορά και τις 4 εθνικές κατηγορίες των πρωταθλημάτων. Οι κινητοποιήσεις των Ιταλών ultras είχαν και μια πρώτη συνολική αντίσταση με την πανιταλική πορεία στην Ρώμη στις 14/11/2009. Χωρίς να παραγνωρίζουμε τις εδώ δυσκολίες σκεφτήκαμε και προτείναμε, μιας και υπήρξαν στις πρώτες αγωνιστικές κάποια σημάδια εναντίωσης (από τους Fentagin του Ατρομήτου και τους Tigers του Αστέρα Τρίπολης), να σηκωθεί ένα κοινό πανό που θα συνόψιζε το σκεπτικό μας : «Ειδικοί νόμοι, ειδική κάρτα, ειδική μεταχείριση. Ελεύθεροι πολίτες; Όχι! Οπαδοί…». Στο κάλεσμά μας αυτό ανταποκρίθηκαν κάποιες κερκίδες και το πανό σηκώθηκε από τους οπαδούς του Ατρομήτου, της Λάρισας, του Πανσερραϊκού, του Λεβαδειακού, του Παναθηναϊκού, του ΠΑΣ Γιάννινα, του Πανιωνίου, της Καλλιθέας και της Παναχαϊκής. Η πρώτη ελληνική κοινή οπαδική κίνηση είναι πλέον γεγονός! Φαίνεται πως μετά την δολοφονία Φιλόπουλου στη λεωφόρο Λαυρίου αποφασίστηκε πως ο χώρος των οπαδών αποτελεί μια ειδική κατηγορία πολιτών. Πολιτών δίχως πλήρη κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες . Γιατί ούτε η ελευθερία μετακίνησης ούτε το δικαίωμα ελεύθερης συνάθροισης υπάρχει και απέναντι στην ειδική μεταχείριση της ΕΛ.ΑΣ. είμαστε απροστάτευτοι. Ο κόσμος ιδίως των πετάλων, αποτελεί έναν δοκιμαστικό σωλήνα για την εξουσία και τους τεχνοκράτες, ώστε να περάσουν κατασταλτικά μέτρα στο σύνολο της κοινωνίας (ας μην ξεχνάμε τις κάμερες, την άδεια χρησιμοποίησης (μελλοντικά) των σκύλων και πολύ περισσότερο ας μην ξεχνάμε τον κουκουλονόμο μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη που ουσιαστικά αποτελεί συνέχεια του αθλητικού νόμου κι είναι ένα ακόμη ιδιώνυμο). Τί έχουν στο νου τους; Μήπως να ξενερώσουμε; Να ψυχραθεί η σχέση μας με το γήπεδο και ν’ απομακρυνθούμε από το δικαίωμά μας να περνάμε όπως εμείς θέλουμε το ελεύθερό μας χρόνο; Εκεί μήπως δεν μας οδηγούν οι αποφάσεις κι οι συστάσεις των διοικήσεων με τον μπαμπούλα των Ευρωπαϊκών Ομοσπονδιών (π.χ. απλό άναμμα καπνογόνων); Είτε συμμορφωνόμαστε είτε εγκαταλείπουμε; Μα όλοι αυτοί νομίζουν πως πρώτα θα φτιάξουν το περίβλημα και μετά το προϊόν για να το καταναλώσουμε; Πελάτες σας δε θα γίνουμε ποτέ! Radical Fans United Νομική Σχολή Αθηνών, 20/11/09