Το τεύχος αυτό που κρατάτε στα χέρια σας είναι το δεύτερο μιας ιστορίας που γράφεται χρόνια στα γήπεδα και τους δρόμους αλλά δεν έχει γραφτεί ίσως ποτέ όπως θα πρέπει στο χαρτί. Γράφεται από αυτούς που γεμίζουν τα γήπεδα κάθε Κυριακή στην κυριολεξία βρέξει χιονίσει και εν γνώσει τους σε πολλές περιπτώσεις ότι τους κοροϊδεύουν παρά τα όσα πιστεύει ο κόσμος, αυτούς που γουστάρουν τις κερκίδες ζωντανές, με χρώμα ,παλμό , έξυπνα και δυνατά συνθήματα, γουστάρουν τις εκδρομές, το χαβαλέ, τις χορογραφίες, τα πανό, τα καπνογόνα . Και δε γουστάρουν το ποδόσφαιρο-επιχείρηση, τα πολλά πάρε δώσε με τους προέδρους, τις εξέδρες-μπουτίκ, τις κάμερες λες και καθένας από εμάς είναι υποψήφιος εγκληματίας, την εκμετάλλευση της αγάπης μας για την ομάδα με τα ακριβότερα ίσως εισιτήρια στην Ευρώπη με βάση τα εισοδήματά μας, για να μη μιλήσουμε για το επίπεδο της μπάλας που παίζεται στην Ελλάδα και που αν λειτουργούσαμε στυγνά σαν πελάτες όπως μας θέλουν ούτε φράγκο δε θα δίναμε για να το παρακολουθήσουμε. Είπαμε να προσπαθήσουμε να πούμε κι τη δικιά μας εκδοχή, την πιο ειλικρινή σε τελική ανάλυση εμείς οι πραγματικοί πρωταγωνιστές της ιστορίας των γηπέδων, οι πρώτοι της κυριακάτικης γιορτής που αδημονούν, τραγουδούν , παθιάζονται, γίνονται ευρηματικοί για να πειράξουν τους απέναντι και χάνουν χρόνο και λεφτά για κάτι που αν μη τι άλλο είναι ανιδιοτελές και μόνο ηθική ικανοποίηση δίνει σε ένα κόσμο κονόμας και ατομοκεντρισμού, και τελικά λασπολογούνται , συκοφαντούνται. Είστε όλοι προσκεκλημένοι να τα πείτε. Ίσως είναι και μια πράξη άμυνας απέναντι σε δίκαιες και άδικες επιθέσεις.
Οι πιο πολλοί ήμασταν άγνωστοι μεταξύ μας μέχρι πέρσι την Άνοιξη. Αυτό που μας έκανε να βάλουμε στην άκρη χρόνια γεμάτα αντιπαλότητα, μίσος , μπινελίκια και έχθρα ή απλά αδιαφορία (οι «μεγάλοι» για τους «μικρούς») είναι κάτι που ώρες ώρες μας ενοχλεί πιο πολύ και από την παρουσία του μισητού αντιπάλου στις κερκίδες του ναού μας (ποία παρουσία έτσι κι αλλιώς αφού η χαρά να τους έχεις απέναντι μας έχει κοπεί πλέον ουσιαστικά), τα κρωξίματα των φυλλάδων του και τα ψέματα και τις ***στιες που κάνει ή νομίζουμε ότι κάνει. Και φυσικά μας ήταν δύσκολο να συνυπάρξουμε και να συνεννοηθούμε, άλλωστε δεν οραματιζόμαστε τη φλώρικη και καλά κοινή κερκίδα-σούπα καταναλωτών ποδοσφαιρικού θεάματος που μας πλάσαρε σε κάποια δόση η (sic) Souper Liga, ελληνιστί αρπαχτή, αλλά τελικά κάπως τα καταφέραμε , προς έκπληξη πολλών. Και τα καταφέραμε γιατί καταλάβαμε ότι ενώ είχαμε το νου μας τόσον καιρό ο ένας τον άλλον και ασχολιόμασταν μαζί του όπως ο καθένας την έβρισκε, πάνω από τα κεφάλια όλων μας ανεξαιρέτως μαζεύονταν πυκνά μαύρα σύννεφα που ξέσπασαν σε καταιγίδα από την οποία δε γλιτώνει κανείς. Με άλλα λόγια υπάρχουν μια σειρά πράγματα που μας αρέσει δε μας αρέσει μας αφορούν όλους και μας ενοχλούν πάρα πολύ: καταστολή, κάμερες , απαγόρευση μετακινήσεων, πανάκριβα εισιτήρια, προσπάθεια να κλείσουν οι σύνδεσμοι, απειλές, συλλήψεις Για το τελευταίο θα πούμε δυο λόγια παραπάνω γιατί το κακό έχει παραγίνει.
Παραθέτουμε κάποια στοιχεία απλά για να ξέρετε τι γίνεται στα γήπεδα που τρέχετε κάθε Κυριακή και τα συμπεράσματα δικά σας. Εμείς πάντως νομίζουμε ότι αξίζει ιδιαίτερη προσοχή και προβληματισμός από κοινού γιατί στη θέση αυτών των παιδιών μπορεί να βρεθεί ο καθένας ανεξάρτητα τι ομάδα είναι και τις περισσότερες φορές απλά επειδή βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή ή απλά επειδή είναι οπαδός, ότι δηλαδή ήταν ο Εβραίος στη Γερμανία του 40.
Τα παραδείγματα πολλά εμείς όμως διαλέξαμε κάποια χαρακτηριστικά διαβάζοντας τον τύπο.
Ξεκινάμε:
Οκτώβρης 2006 ΠΑΟ-ΑΕΚ :Ζευγαράκι ΑΕΚτζήδων συλλαμβάνεται στον περιβάλλοντα χώρο του ΟΑΚΑ για το ειδεχθές αδίκημα της εξύβρισης αρχής. (πληροφορίες αναφέρουν ότι τόλμησαν να εκστομίσουν το ανείπωτο «μπάτσοι»). Το πιο ανείπωτο είναι ότι κατέληξαν αμφότεροι (ναι και η κοπέλα) στη φυλακή για μήνες.
Νοέμβριος 2006 : Συλλαμβάνονται στο παιχνίδι Εργοτέλης-Ολυμπιακός 4 οπαδοί του Ολυμπιακού για αντίσταση κατά της αρχής .Η πραγματικότητα είναι ότι σε ένα από τα θρυλικά «ντου» των ανδρών της ΕΛΑΣ που όλοι έχουμε γευτεί δεν πρόλαβαν να φύγουν γιατί κουβαλούσαν ένα τύμπανο και ως πειστήριο της βίαιης συμπεριφοράς τους θεωρήθηκαν...οι μπαγκέτες που κρατούσε ένας από αυτούς. Αυτό θα πει φονικά ντραμς..
1/9/2007 Ξάνθη-ΠΑΟΚ «Χαρακτηριστικό των παραπάνω η κωμικοτραγική (μάλλον τραγική…) ιστορία της σύλληψης ενός εξ αυτών. Ο άνθρωπος πάνω στην αναμπουμπούλα, έχασε το τσαντάκι του το οποίο είχε μέσα προσωπικά στοιχειά, ταυτότητα κλπ. Γύρισε στη Θεσσαλονίκη όπου δέχτηκε τηλεφώνημα από κάποιον αστυνομικό: - "Ο κύριος τάδε? Σας τηλεφωνούμε από την αστυνομία Ξάνθης, έχει βρεθεί το τσαντάκι σας, μπορείτε να ΄ρθείτε να το παραλάβετε…."
Ανυποψίαστος ο άνθρωπος- δεν είχε, βλέπετε τον ίδιο βρώμικο εγκέφαλο με αυτούς που είναι "διπλά στον πολίτη"- πήγε στην Ξάνθη να το παραλάβει την επόμενη μέρα. Αποτέλεσμα; Αυτόφωρο, 7 μήνες φυλακή, οδηγήθηκε κατευθείαν στις φυλακές Κομοτηνής…Καταδίκη με μόνο στοιχείο ότι βρέθηκε το τσαντάκι του σε εκείνον τον χώρο. Καμιά άλλη μαρτυρία, κανένα απολύτως επιβαρυντικό στοιχείο. Και κανένα δικαίωμα άσκησης άλλου ενδίκου μέσου» Ουδέν σχόλιο....
30/9/2007 ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟΣ-ΑΕΚ Συλλαμβάνεται πατέρας που είχε πάει στο γήπεδο μαζί με το παιδί του επειδή άναψε ένα καπνογόνο! Το παιδί μάλλον διέφυγε της σύλληψης...
26-11-2007 ΠΑΟΚ Πανιώνιος (εφ. ΤΑ ΝΕΑ) <<Έγινε μία μόνον σύλληψη ενός 20χρονου με την κατηγορία ότι προσπάθησε να περάσει αλκοολούχα ποτά στις κερκίδες(!!!!!) >>. Τρομερή επιτυχία στον αγώνα ενάντια στον αλκοολισμό και φυσικά το χουλιγκανισμό !!!
1/12/2007 ΠΑΟ-Ξάνθη (εφ Έθνος)»Συνελήφθη μετά το τέλος του παιχνιδιού οπαδός του ΠΑΟ που αναγνωρίστηκε από τις κάμερες. Είναι η πρώτη σύλληψη με τη βοήθεια κάμερας». Το έγκλημα του άτακτου οπαδού:άναψε κι αυτός ένα καπνογόνο!
3/12/2007 ΑΡΗΣ ΑΕΚ (εφ. ΤΑ ΝΕΑ) « Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης καταδίκασε σε ποινή 10μηνης φυλάκισης τον οπαδό, ο οποίος έφερε μαζί του στο γήπεδο τρεις πυρσούς (βεγγαλικά) και πλέον με το νέο Νόμο Ορφανού, η απόφαση δεν έχει ανασταλτικό χαρακτήρα. Ετσι, ο οπαδός οδηγήθηκε αμέσως στις φυλακές!». Λεπτομέρεια : άλλο οι πυρσοί (καπνογόνα) άλλο οι φωτοβολίδες εξαιτίας των οποίων διακόπηκε προσωρινά το παιχνίδι.
Βλέπουμε λοιπόν ότι παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα από τα ΜΜΕ ότι δήθεν οι ανεγκέφαλοι παραμένουν «ατιμώρητοι» και «ασύλληπτοι» και γι αυτό οργιάζουν και «δεν ‘έχει γίνει ποτέ σύλληψη οπαδού» ‘όπως λένε συνέχεια διαψεύδοντας τον εαυτό τους, η πραγματικότητα είναι διαφορετική . Και για όσους σπεύσουν να σκεφτούν ότι οι παραπάνω περιπτώσεις είναι ελάχιστες ευτράπελες σοκαριστικές βέβαια εξαιρέσεις, παραθέτουμε τα συγκεντρωτικά στοιχεία όπως τα ανακοίνωσε η ίδια η Ελληνική Αστυνομία με δόξα και τιμή για να σοκαριστούν και οι πιο ψύχραιμοι .Μεταξύ άλλων αναφέρει :
«Την αγωνιστική περίοδο 2005-2006 συνελήφθησαν συνολικά 218 άτομα ,από τους οποίους αθωώθηκαν 32»
Επαναλαμβάνουμε για να το χωνέψουμε: στη χώρα των κουμπάρων, των υποκλοπών των απαγωγέων, τον ομολόγων, των κλεμμένων λεφτών των ταμείων και της ζαρντινιέρας συνελήφθησαν 218 άτομα, η πλειοψηφία αν όχι η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων για αντίστοιχα ¨κακουργήματα» :άναψαν καπνογόνο, κυνηγήθηκαν από τη μία διμοιρία και έπεσαν πάνω στην άλλη και δέθηκαν ή έχασαν το τσαντάκι τους που είναι και το πιο επικίνδυνο για την καθεστηκυία τάξη. Φανταστείτε δε ότι τα στοιχεία αυτά αφορούν την προπέρσινη σεζόν πριν την τελική επίθεση με την πλήρη εφαρμογή του νόμου Ορφανού, του εργαλείου που επικαλούνται για το ναζιστικού τύπου πογκρόμ, τους Ντέμηδες και τις κάμερες. Τώρα πια το μέτρημα έχει χαθεί και για την περσινή σεζόν δεν έχει γίνει εκκαθάριση των εκκαθαρίσεων.
Όσο και να κάνουμε ότι δε μας αφορά τα πράγματα είναι σοβαρά. Όλοι ξέρουν ότι οι γηπεδικοί δε μασάνε. Δε θα κάτσουν άπραγοι να τους στείλουν στη φυλακή για ψύλλου πήδημα. Εξάλλου οι κοινωνιολόγοι τους λένε ο΄τι η πρόληψη κα όχι η καταστολή είναι η λύση για το κοινωνικό φαινόμενο της βίας , με τις πάμπολλες εκφάνσεις (οικογένεια, σχολείο, οδήγηση, ζαρτινιέρες, και εσχάτως σπίτια Πακιστανών στο Ρέντη ή στο Αιγάλεω) που επ ουδενί δεν αντιμετωπίζονται με την ίδια υστερία ή μάλλον σκουπίζονται άκομψα κάτω από το χαλί. Με χαρά μας βλέπουμε τη μια μετά την άλλη θύρα και σύνδεσμο να βγάζουν ανακοινώσεις, να σηκώνουν πανό να ζητούν το αυτονόητο: ίση μεταχείριση για ίσα αδικήματα ( σε ποιον άλλο χώρο στην Ελλάδα πας βάσει νόμου στη φυλακή αν βρεθεί στην κατοχή σου αλκοόλ), αποκατάσταση των ελευθεριών μετακίνησης και συνάθροισης που αντισυνταγματικά έχουν αφαιρεθεί από την ειδική πλέον κατηγορία πληθυσμού που λέγεται οπαδοί, αλληλεγγύη στους οπαδούς, ο νόμος Ορφανού να πάει από εκεί που ήρθε. Να κάνουμε οτι χρειαστεί ενάντια στην υποκρισία, την υστερία και την έξαρση της καταστολής. Το δίκιο είναι με το μέρος μας και είναι χρέος μας να το διεκδικήσουμε. Σε αυτό τουλάχιστον ήρθε η ώρα να είμαστε ενωμένοι , παρά τα όσα μας χωρίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου