FC ROMORADIN...

TOUT VA BIEN...

“Αν αναφέρεις το Ρομοραντέν σε έναν γευσιγνώστη θα σου χαμογελάσει με νόημα. Η ομώνυμη ποικιλία του σταφυλιού που καλλιεργείται στο διαμέρισμα Σερ-ε-Λουαρ στο κέντρο της Γαλλίας και δίνει ένα από τα πιο διάσημα κρασιά της χώρας, είναι πασίγνωστη σε αυτούς που ξέρουν να εκτιμούν τον καλό οίνο. Στης διεθνείς λίστες θα το βρεις δίπλα στην πολύ πιο γνωστή ποικιλία Σαντορνέ. Αν πεις για το Ρομοραντέν σε ένα ποδοσφαιρόφιλο, ακόμη και σε Γάλλο, θα σε κοιτάξει με απορία. Εκτός και αν είσαι κάτοικος της περιοχής...

Οι χθεσινές Γαλλικές εφημερίδες έγραψαν για το Ρομοραντέν χωρίς να αναφέρονται στο κρασί του. Και αιτία ήταν, φυσικά το ποδόσφαιρο. Η μικρούλα Ρομοραντέν χωμένη βαθιά στην 4η κατηγορία της Γαλλικής ποδοσφαιρικής πυραμίδας κατάφερε να αποκλείσει ολόκληρη Νανσί από το κύπελλο Γαλλίας. Ναι την Νανσί που όχι μόνο είναι πρωταγωνίστρια στην Α κατηγορία αλλά προκρίθηκε και από τους ομίλους του UEFA. Η κανονική διάρκεια του ματς και η παράταση έληξαν 0-0 και οι ερασιτέχνες παίχτες της Ρομοραντέν αποδείχτηκαν πιο ψύχραιμοι στα πέναλτι, νίκησαν τελικά με 4-2 στην ψυχοφθόρα διαδικασία.

Για μια κοινότητα μόλις 18000 ανθρώπων αυτό αποτελεί σημείο αναφοράς. Διότι ΟΛΟΙ τους έχουν βάλει ένα λιθαράκι στο να ΜΕΙΝΕΙ αυτή η ομάδα ΖΩΝΤΑΝΗ και να τους εκπροσωπεί. Από το 2003 που έκλεισε το εργοστάσιο της Ματρα (βαριά βιομηχανία αυτοκίνητων, όπλων και αεροναυπηγικής) στην περιοχή, το οποίο έδινε δουλεία στους περισσότερους κάτοικους και ήταν ο βασικός σπόνσορας της ομάδας(μάλιστα οι παίχτες πληρώνονταν από το...λογιστήριο του εργοστάσιου), όλοι ένιωσαν την ανάγκη να στηρίξουν το σύλλογο με τα δικά τους μέσα. Έλαβαν λοιπόν, κάποιες σοβαρότατες αποφάσεις: Ποτέ πια μεγάλος σπόνσορας. Καλύτερα,πολλοί μικροί. Η Ρομοραντέν στηρίζεται από σχεδόν όλα τα καταστήματα της μικρής πόλης και το γηπεδάκι Ζιλ Λαντουμεγκ είναι γεμάτο με διαφημίσεις τους. Ο πρόεδρος είναι αιρετός κάθε χρόνο ανάμεσα στους καταστηματάρχες της πόλης, κανείς δεν μπορεί να γίνει πρόεδρος για δυο συνεχόμενα χρόνια. Και το σπουδαιότερο: όλα τα παιδιά που γεννιούνται στην πόλη υποχρεώνονται να περάσουν από τα τμήματα υποδομής της ομάδας πριν την εφηβεία τους, ώστε να διαπιστώσουν εκεί ειδικοί προπονητές αν έχουν ταλέντο στο ποδόσφαιρο... Η ποδοσφαιρική ακαδημία του Ρομοραντέν βγάζει συνεχώς ταλέντα και ας έχει μικρή δεξαμενή τροφοδοσίας. Περισσότερα από 250 παιδιά, πάνω από τα μισά αγόρια της περιοχής ονειρεύονται να παίξουν στην πρώτη ομάδα και γιατί όχι σε υψηλό επίπεδο. Και τέτοιες επιτυχίες σαν και αυτή του Σαββάτου τους δίνουν ακόμη περισσότερη πίστη...”

(πηγή: εφημερίδα «Φίλαθλος»)

Τελικά, αν οι οπαδοί θέλουν, όλα γίνονται. Η ταύτιση με την ομάδα της πόλης σου είναι κάτι που το συναντάμε παντού. Αλλού περισσότερο αλλού λιγότερο. Στην Ελλάδα συμβαίνει το εξής παράδοξο. Αν και πολλοί υποστηρίζουν την ομάδα του τόπου τους, τις περισσότερες φορές που θα «σκουρύνουν» τα πράγματα θα περιμένουν πάντα σαν σωτήρα έναν μεγαλοεπιχειρηματία να έρθει να τους αναλάβει. Οι τοπικοί επιχειρηματίες δεν ασχολούνται καθόλου, με μόνες εξαιρέσεις όσους βλέπουν στην ομάδα έναν ακόμα τρόπο διαφήμισης. Ποτέ δεν θα δούμε κινήσεις σαν αυτήν της Ραμοντέν, για τον απλό λόγο ότι για να κάνεις κάτι τέτοιο πρέπει ν' αφήσεις στην άκρη κάθε πρωταγωνιστική λογική και να δράσεις με γνώμονα το συναίσθημά σου και την αγάπη σου για την ομάδα ανεπηρέαστος από τις λογικές του μοντέρνου ποδοσφαίρου...